gərmə

1.

«Gərmək»dən f. is.

2.

is. Təzək. Məmmədəli əminin həyətinin aşağı tərəfində bir yekə gərmə qalağı var idi. C. M.. Yastığı gərmədir, döşəyi yovşan; Çamırlı kahada qış soyuq vaxtı. H. K. S..